| France-Belgium Joint issue :Hommage Réne Magritte. |
|
Next |
Date of issue: 18th of April 1998
OBC/COB : number: Memorial card 2755HK
Created by: MVTM / P.P.G. De Schutter
Perforation: 11 1/2
Size : 49 x 38 mm ;
Composition of the sheets: 40
Printing Process: Screendeepprint/Heliogravure
Number of plates:
Printing Run: Undefined
Paper: P5 ( see paper Types )
2752 - 17F - 'le retour'
Joint Stamps
INFO
|
Hommage aan René Margritte (1898-1967). Gezamelijke uitgifte met Frankrijk. RENE MAGRITTE EN HET PARIJSE SURREALISME De houding van Magritte tegenover het Parijse surrealisme was dubbelzinnig, doorweven met bewondering en afwijzing. Het was begonnen met het schilderij "La Lecon d'Amour", van de Italiaanse schilder de Chirico, dot door Parijse kringen ontdekt was via Guillaume Appolinaire. Voorts waren er het prestige van André Breton en de literaire kring rondom hem, die, in 1927, het echtpaar Magritte deden verhuizen naar Perreux-sur-Marne, niet ver van Parijs. De jonge schilder ontmoet er niet-alledaagse figuren, zoals Eluard, Dali en Miro. Hij neemt, althans gedeeltelijk, de concepten en standpunten over die door Breton en zijn aanhangers op militante wijze worden voorgestaan: machinaal schrijven, onirisme, impertinentie in woorden en daden, vrijheid van genot. Het feit dat het Parijse surrealisme tot het gebied van literatoren en dichters behoorde, lijkt Magritte niet te hebben ontmoedigd. Hij spreekt graag over zijn schilderijen of over schilderkunst, zoals over een "proza in beelden". Tot aan zijn dood zal Magritte Breton dankbaar zijn voor de verlichtende rol die diens geest en gedachtegoed hebben gespeeld in zijn jonge schildersleven. Toch werden René en Georgette onverhoeds uit de door "paus" Breton geleide groep gestoten. Laatstgenoemde had overigens nooit grote achting betoond voor de uitgeweken Belg. Later wordt met ontstelling zelfs vastgesteld dat Breton, in zijn anthologie "Le Surréalisme et la Peinture", heel wat lof heeft voor middelmatigen, maar met geen woord rept over het genie van Magritte. En de breuk zou er komen in 1948, tijdens de opmerkelijke tentoonstelling van Magritte in de Parijse galerij "Faubourg". Wat men later de "Période Vache" van Magritte zal noemen, zal hevig worden aangevochten door Breton, die reeds zijn afkeuring had laten blijken ten aanzien van de impressionistische periode "à la Renoir", van 1943 tot 1946. René Magritte zal hieruit concluderen dat zijn echte roots in België liggen en zal niet langer proberen toegang te vinden tot de Parijse surrealistische kringen. teksten: Pierre Sterckx. LE RETOUR (1940) Olie op doek (50 x 65 cm) Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België, Brussel Voor degenen die met het werk van Magritte vertrouwd zijn, is dit doek een prachtige en zeer ontroerende vermenging van twee belangrijke schilderijen. Op het eerste, Le Domaine d'Arnhem, toont Magritte ons in de verte een besneeuwde berg met als top de kop en de vleugels van een vogel; op de voorgrond bevinden zich eieren en een nest. Op het tweede, "La Grande Famille", ziet men tegen het grijze oppervlak van de lucht een grote duif die met haar azuren silhouet boven de zee uitsteekt. De naam "Retour" duidt er wellicht op dat de moeder van steen en sneeuw die haar jongen met meedogenloze onverschilligheid vanop afstand beschermde, op hen komt toegelopen, volgens de regel zélf van verzoening van de schilderoppervlakken. Dit schilderij straalt grote tederheid uit die de nachtelijke hemel ontroert. . |