Art in Belgium (PartI II).	Previous	Next

Date of issue: 7th of March 1998

OBC/COB : number: 2741-2744

 

Created by: MVTM / P.P.G. De Schutter

Perforation: 11 1/2
Size : 2745-2747 - 28 x 40 mm ; 2746 -40 x 28 mm ;
Composition of the sheets: 30
Printing Process: Screendeepprint/Heliogravure
Number of plates: 1-2
Printing Run: Undefined
Paper: P5 ( see paper Types )

 

2745 - 17F - 'La Magie Noire'
2746 - 17F - 'La Corde sensible'
2747 - 17F - 'le chateau des Pyrenéés

INFO

Kunst in België (2de deel). Hommage aan René Magritte (1898-1967). Pierre Sterckx leverde de teksten over de drie schilderwerken. RENE MAGRITTE (1898-1967) René-Ghislain Magritte wordt honderd jaar geleden in Lessen (Henegouwen) geboren. Zijn moeder pleegt zelfmoord wanneer hij 13 jaar oud is. Na deze schokkende gebeurtenis verhuist het gezin naar Charleroi waar René middelbare studies volgt en er zijn latere vrouw, Georgette Berger, ontmoet. Hij huwt met haar in 1922 en zij zal levenslang zijn enige model blijven. Ondertussen neemt hij les aan de Academie voor Schone kunsten te Brussel waar de familie zich in 1918 vestigt. René Magrite zal hier, uitgezonderd enkele jaren, tot zijn dood wonen en werken. De jonge kunstenaar laveert tussen de verschillende stromingen van het modernisme: futurisme, kubisme, orfisme, ... Omstreeks 1925 ziet hij "Le Chant d'Amour" (Het liefdeslied) van Giorgio de Chirico. Dit vroeg-surrealistische werk uit 1914 betekent een echte openbaring. In de loop van 1925-1 926 vindt Magritte zijn eigen stijl. "Le jockey perdu" (De verdwaalde jockey) uit 1926 noemt hij zijn eerste geslaagde surrealistische schilderij. De korte periode, van 1 927 tot 1930, die hij in Perreux-sur-Marne bij Parijs verblijft, zetten hem definitief op het spoor van het surrealisme. Hij ontmoet er gelijkgezinde dichters en schilders als Paul Eluard, Joan Miró en Salvador Dali, en komt er sterk onder de indruk van de geschriften van André Breton. De idee van "een denken bevrijd van de controle van het intellect" en bepaalde technieken waarmee dit "niet-rationeel denken" moest verwezenlijkt worden, uit Bretons "Surrealistische Manifest" van 1924, hebben grote invloed op Magritte. Maar zijn ondogmatische houding tegenover "de theorie" verzuren nogal eens de relaties met zijn Parijse kunstbroeders. Magrittes bekendheid groeit echter gestaag. Hij exposeert, werkt mee aan tijdschriften en geeft lezingen in binnen- en buitenland (New-York en Londen). Tijdens de tweede wereldoorlog schildert hij, als vlucht voor de ellende van de oorlog, even op impressionistische wijze. Na de oorlog maakt hij voor zijn eerste (!) Parijse eenmanstentoonstelling doeken in felle fauvistische kleuren (zijn "vache"-periode). Het is zijn protest tegen de onverschilligheid van de Fransen tegenover zijn werk. Na (en ook tijdens) deze korte intermezzi schildert hij verder in zijn vertrouwde stijl waarmee hij in de jaren vijftig wereldfaam verwerft. Hij wordt stilaan beschouwd als een van de belangrijke kunstenaars van de twintigste eeuw. De laatste jaren van zijn leven reist hij veel en stelt constant, ergens ter wereld, tentoon. René Magritte sterft op 15 augustus 1967 in Brussel. LA MAGIE NOIRE. 1945 Olie op doek (79 x 59 cm) Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België, Brussel De zee, de bergen, de stad, het lichaam, het aangezicht, of nog enkele andere onderwerpen uit het dagelijkse leven zijn sinds eeuwen een bron van inspiratie voor de westerse schilderkunst, als landschappen of portretten, naakten of stillevens. En Magritte, die zich uitgesloofd heeft om één na één de grote thema's van de traditie aan te halen, is er zeker, op wel duizend wijzen, op teruggekomen. In dit naakt aan het venster, met zijn verschillende versies, lijkt hij door respect te zijn bevangen. Wat is meer figuraal, onbereikbaar, academisch zelfs, dan een rechtopstaand vrouwelijk naakt? De kleur breekt evenwel de vorm. Het bovenste van het lichaam van het model is blauw, het onderste deel, huidskleur. Oceanisch hoogtij in het geliefde lichaam ! LA CORDE SENSIBLE. 1960 Olie op doek (114 x 146 cm) Privé-collectie Je kon inderdaad het kristal horen trillen bij het contact met de cumulus die het beroerde. Het is een muzikaal werk; een perfect akkoord, aangehouden door een fijne dissonantie: zal het nu gaan regenen in dat reuzenglas, Magritte gaf een prachtig commentaar over dit doek, waarin hij stelde: "Alle elementen van het doek die door het oog waargenomen worden, vinden hun essentieel bestaan in de idee, die ze opstelt als stukken van een levensspel". "De wolk streelt het glas", aldus de meester, "eerder nog dan dat dit glas haar tegenhoudt..." Door het hypertrofiëren van een banaal voorwerp, creëert Magritte een middel om deze "evidentie van het mysterie", die hij zo graag strikte, geweldloos uit te drukken. LE CHATEAU DES PYRENEES. 1959 Olie op doek (200 x 130 cm) The Israel Museum, Jeruzalem Schenking Harry Torczyner In een voorbereidende tekening had Magritte het schouwspel van de zee met zijn zwevende rots, met daarop een "vrij versterkte burcht", omlijst met een stenen venster. Daarna liet hij deze balustrade en haar kader weg om het beeld volledig vrij te laten, over te leveren aan een opperste levitatie. De asteroïde en haar kasteel zweven dus onbelemmerd, in een soort van absolute vrijheid. Dit moet in verband gebracht worden met een reeks ontwikkelingen die deze eeuw tekenden: aërostaten, vliegtuigen, travelings bij de film, gewichtloosheid van de dromen, hetzij gebruikt als voertuig door Surrealisten, hetzij ontcijferd door de psychoanalyse. Door deze ijle metamorfose van een dubbele steen, die én voetstuk én bouwwerk is, bevestigt Magritte dat elk mooi beeld een magisch voertuig is, dat zij (de verbeelding) ons zonder inspanning vervoert.   .