| 100 year 1 May : International Labor Day |
|
Next |
Date of issue: 28th of april 1990.
OBC/COB : number: 2366
Created by: Paul Deweerdt
Perforation: 11 1/2
Size : 35 x 24 mm
Composition of the sheets: 30
Printing Process: Rasterdeepprint/Heliogravure
Number of plates: 1-2
Printing Run: 1.800.000 ex
Paper: P5 ( see paper Types )
2366 - 25F - Allegory
INFO
|
In juli 1889 werd op het congres van de Socialistische Internationale te Parijs 1 mei uitgeroepen tot Internationale Dag van de Arbeid. Een jaar eerder had. de American Federation of Labour een gelijkaardige resolutie aangenomen ter herinnering aan de tragische stakingen die begonnen. op 1 mei 1886 in Chicago. Aanvankelijk hadden 1 mei-vieringen een zuiver militant karakter. Men ijverde voor de toekenning van een fundamenteel arbeidersrecht, namelijk de 8-uren-dag (8 uur werken, 8 uur rust, 8 uur vrij). Op haar congres van april 1890 besloot de Belgische Werkliedenpartij alle groeperingen en verenigingen op te roepen tot deelname aan dit internationale arbeidersfeest. Het allereerste 1 meifeest was meteen een groot succes. Vooral mijnwerkers, maar ook metaalarbeiders, glasblazers en steenhouwers gingen – ondanks het reële gevaar ontslagen te worden – vrijwillig staken om aldus deel te kunnen nemen aan – door de overheid niet verboden – manifestaties en vergaderingen in socialistische «volkshuizen». De arbeidersfeestdag stimuleerde ook het publieke denken. Al gauw waren de gevolgen ervan zowel politiek als economisch. toonaangevend. De weerklank van de eerste totaalactie zou blijven aanhouden. Het internationale 1 mei-thema was dus voornamelijk de zo begeerde 8-uren-dag. De Belgische Werkliedenpartij nam de gelegenheid te baat voor het formuleren van een aantal eisen zoals, bijvoorbeeld, het algemeen enkelvoudig stemrecht. Tot na de wereldoorlog 1 bleef de situatie onveranderd; 1919 was het jaar van het personenstamrecht en twee jaar later – in 1921 – werd de 8-uren-wet een feit. Naargelang de periode gingen de hoofdthema's van de 1 mei-vieringen er geleidelijk anders uitzien : zo waren vrede en antifascisme het motto van de jaren dertig. Voor de eerste 1-mei-dag had. de Belgische Werkliedenpartij zonder enig onderscheid beroep gedaan op de vertegenwoordigers van alle politieke en filosofische strekkingen. Niet-socialistische arbeiders bleven evenwel afzijdig. Van haar zijde organiseerde de in 1920 gestichte Communistische Partij eigen 1-mei-manifestaties. Op 21 mei 1947 ten slotte ondertekende Prins Karel de wet die 1 mei tot een wettelijke feestdag uitriep. (Met medewerking van het Emile Vandervelde-Instituut).
. |