Tourisme.
Previous
Next
 
Home

Date of issue: 22th of June 1985.

OBC/COB numbers: 2179-2182

 

Created by: Willian Goffin / J.Malveaux

Perforation: 11 1/2
Size: 2179-2181 : 24 x 35mm ; 2180-2182 35 x 24mm
Composition of the sheets: 30
Printing Process: Screendeepprint
Number of plates: 1-2
Printing Run: 3.200.000 ex each
Paper: P5 ( see paper Types )

2179 - 12F - Avernas -le-Bauduin
2180 - 12F - Marcinelle
2181 - 12F - Tongeren
2182 - 12F - Wachtebeke

INFO

Avernas

Reeds vanaf 1124 wordt in archiefstukken melding gemaakt van een kerk in Avernas, ook onder meer in een oorkonde van Albert II, bisschop van Luik, die dateert uit 1139. Van het sanctuarium, dat in de 14e eeuw gebouwd werd, blijft heden ten dage alleen nog het mooie koorgewelf, aangezien de enkelvoudige beuk in de loop van de 18e eeuw grotendeels herbouwd werd. De Romaanse toren met zijn dikke muren, die vroeger als versterkte toren werd gebruikt, dateert echter uit de 11e en 12e eeuw. In de loop van de jaren trokken regelmatig troepen door het dorp. In 1465 werd het verwoest door de Luikenaars, die ten strijde trokken tegen de Hertog van Bourgondië en in 1702 door de troepen van maarschalk de Boufflers. Daardoor komt het ook dat deze massieve toren grotendeels met bakstenen werd hersteld. Het merkwaardige gewelf ervan dateert uit de 14e eeuw. De klokkentoren heeft vier siertorentjes. Vandaar de woordspeling "clocher aux 4 sans cloche" (klokkentoren met de 4 (torentjes) zonder klok). De toren zelf heeft drie grote klokken en een achttien klokken tellende beiaard. Vanaf 1559 maakte de parochie deel uit van het bisdom Namen maar ten tijde van het Concordaat kwam ze weer onder Luik. Het recht van collatie behoorde aan de Sint-Laurentiusabdij van Luik. In 1671 werd de kerk door Dom Guillaume Natalis toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw-Tenhemelopneming. De prelaten van Sint-Laurentius hebben altijd voor het onderhoud ervan ingestaan. Het hoofdaltaar, met standbeelden van Sint-Hubertus en Sint-Elooi, de zijaltaren, de koorstoelen, het houtwerk in het koor, de kansel en de biechtstoel in Lodewijk XV-stijl, die het werk is van een Naams kunstenaar, dateren uit de 18e eeuw. Onder de 4 andere houten beelden bevindt zich een mooi gepolychromeerd Sint-Rochusbeeld. Tegen de muren zie je van wapens voorziene grafstenen die dateren uit de 16e, 17e en 18e eeuw, met name die van de baljuw van Roumalle, van de pastoors Moreau, Sarta, Rochette en Motteau, van de familie de Marneffe en van Fr. Braze, die er gewoond hebben. Doeken van de hand van vermaarde meesters geven een periode weer uit het leven van Sint-Bernardus, die bij ziekte aanroepen wordt en ter ere van wie ook bedevaarten gedaan worden. De kerk en het Clerinx-orgel werden op 18 juli 1966 geklasseerd door de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen. Enkele jaren geleden werden ze helemaal gerestaureerd. (tekst overgemaakt door E.H. de Potter, pastoor van Avernas-le-Bauduin).

Marcinelle

De Sint-Martinuskerk van Marcinelle viert haar duizendjarig bestaan. Ze is bekend om haar zware vierkante toren die als klokkentoren dienst doet en van het bestaan van de parochie wordt voor het eerst gewag gemaakt in 980. Dit duizendjarig bestaan is tegelijkertijd een vijfhonderdjarig bestaan, want de Romaanse beuk, die uit dezelfde periode als de toren dateerde, werd in 1484 vervangen door het Gotisch schip dat nog steeds te bezichtigen is. Op religieus vlak hangt Marcinelle af van het zeer uitgestrekte bisdom Luik: in 980 spreekt Notger de banvloek uit over Marcinelle, omdat het verkozen had de ‘bancroix' naar Nijvel of naar Fosses te brengen (‘bancroix' zijn verplichte processies waarbij de parochies hun offergaven naar Lobbes brachten). Wat de herenrechten betreft, is Marcinelle eigendom van de rijke abdij van Lobbes maar in 1143 zien we dat ze samen met Pont-de-Loup tot het patrimonium van de Sint-Lambertuskerk van Luik behoort. Het was dus deze kerk die de tienden ontving en bijgevolg de gebouwen voor de eredienst onderhield. We weten niet wie de toren bouwde. Hij werd opgericht als slottoren ter verdediging van een heerlijkheid en later werd er een kerkgebouw tegenaan gebouwd. We weten ook niet wie het Romaanse schip bouwde. Het is ons alleen bekend door twee verborgen ramen in de bovenbouw en door een stuk van een stenen doopvont dat in de buitenmuur van de kerk bewaard is gebleven. We weten echter wel dat de Gotische beuk gebouwd werd ten tijde van Jean de Hornes, aartsdiaken van Henegouwen van 1480 tot 1484, die later prinsbisschop van Luik werd. Zijn wapenschild staat afgebeeld op de sluitsteen van de eerste bovengalerij van de zuidelijke zijbeuk. De kerk werd voltooid in 1484 en Martine, de oudste klok, werd toen in de toren gehesen. In 1541 werd Jezus Maria, een klok geschonken door het kapittel van Luik, eveneens in de toren opgetrokken. In 1923 wou de pastoor de kerk, die hij als bouwvallig en veel te klein beschouwde, door een moderner, bakstenen gebouw vervangen. Het is door tussenkomst van Jules Destrée en dank zij zijn bekend "Prière pour une petite eglise wallonne" (gebed voor een klein Waals kerkje) dat de Sint-Martinuskerk gered en gerestaureerd werd. De werken werden vlot uitgevoerd door pastoor Albert Harmegnie, die een tweede keer de kerk zou restaureren na de brand in 1935. In de kerk wordt sinds 1648 een reliek van de Heilige Maagd van Foy, onder de benaming O.L.V. van GENADE, aanbeden. Marcinelle bleef een plattelandsparochie tot de streek geïndustrialiseerd werd en van de aanbidding van Sint Walkenis blijft alleen nog een beeld en een schilderij dat zijn martelaarschap voorstelt bewaard. Aan de muren van het kerkgebouw hangt een zeer beroemde en artistieke kruis weg van Marcel WOLFERS (1931) in vuurvast aardewerk (Tekst overgemaakt door Colette Parmentier, lid van het comité voor de viering van het 1000-jarig bestaan).

Tongeren

Tongeren ontstond in 15 v.Chr. rond een Romeins kamp Als hoofdstad van de civitas Tungrorum, kreeg Atuatuca Tungrorum spoedig administratief belang, en groeide ook haar functie als markt- en handelsplaats. Reeds in de 1st eeuw na Chr. werd de stad een belangrijk wegenknooppunt met o.a. de heirbaan Bavai-Tongeren-Keulen. Een muur van 4,4km beschermde de stad in de 2de eeuw. Nadat de Franken de stad verwoest hadden, werd deze heropgebouwd, en in de 4de eeuw werd een kortere omwalling opgetrokken. Vanaf de Middeleeuwen tot aan de Franse Revolutie was Tongeren een van de goede steden van het Luikerland. In de 13de eeuw werd dan de derde stadsomwalling opgericht. De Lakenmakerstoren, die deel uitmaakt van deze omwalling in de nabijheid van het Begijnhof, is nog steeds een geliefkoosd onderwerp voor schilders. In 1677 werd de stad door de troepen van Lodewijk XIV bijna volledig afgebrand. Zij slaagde er slechts moeizaam in zich uit haar puin te verheffen. Het is pas na 1830 dat er van een werkelijke heropleving kan gesproken worden. Tongeren viert in 1985 zijn 2000-jarig bestaan. Getuigen van een rijk verleden zijn er in overvloed: de Romeinse en Middeleeuwse omwallingen met de Lakenmakerstoren, de Velinxtoren en de Moerenpoort, het Ambiorix-standbeeld, het Begijnhof, de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek in Gotische stijl met een Romaanse Kloostergang en een prachtige Schatkamer, het Provinciaal Gallo-Romeins Museum, enz. Tongeren wordt terecht België's Oudste Stad genoemd, maar het is ook een 2000 jaar jonge stad. Een stad waar verleden en heden mekaar ontmoeten. (Tekst welwillend medegedeeld door de Postzegelclub Ambiorix van Tongeren).

Wachtebeke

Het domein Puyenbroeck is een provinciaal recreatieoord, gelegen op het grondgebied van de gemeente Wachtebeke (Oost-Vlaanderen). Op een oppervlakte van 500 ha. waarvan 120 ha bossen, wordt aan de bezoeker een waaier van actieve en passieve recreatiemogelijkheden geboden. Voor de wandelaars zijn er 19 km verharde wegen, er is een bloemen- en dierenpark, een molenmuseum en een tentoonstelling van opgezette West-Europese vogels. De sportieve recreant vindt zijn gading in het overdekt of open zwembad, op een van de 8 tennisvelden, het minigolfterrein of het polyvalent sportterrein. Daarnaast zijn er 20 ha vis- en roeivijvers, kinderspeelpleinen en een educatief verkeerspark. Kampeerders beschikken er over een 3- sterren camping en een volledig uitgebouwd modelstacaravanterrein uitgerust met alle nutsvoorzieningen. Het domein biedt uiteraard ook diverse restauratiemogelijkheden met een cafetaria, een zelfbedieningsrestaurant en een restaurant met bediening. In hetzelfde complex zijn er tevens vergader- en tentoonstellingszalen beschikbaar. (Tekst welwillend medegedeeld door het Provinciaal Gouvernement van Oost-Vlaanderen).

 

 

.

.

.

.

.

.

.

.