Europe : National festivals.	Previous	Next

Date of issue: 26th of September 1998

OBC/COB : number: 2780-2781

 

Created by: MVTM / P.P.G. De Schutter

Perforation: 11 1/2
Size : 40 x 28 mm ;
Composition of the sheets: 30
Printing Process: Screendeepprint/Heliogravure
Number of plates: 1-2
Printing Run: 2780 - 5.130.000ex ; 2781 -5.505.000 ex
Paper: P5 ( see paper Types )

 

2780 - 17F - 'Le huitième jour'
2781 - 17F - 'Daens'

INFO

Hedendaagse Belgische Film. Dit jaar vieren de filmfestivals van Brussel en Gent hun 25ste verjaardag. De Post draagt haar steentje bij tot de festiviteiten met postzegels over twee recente Belgische films die een internationale uitstraling kenden: "Daens" van Stïjn Coninx en "Le huitième jour" van Joco Van Dormael. LE HUITIEME JOUR Harry is een normale kerel. Zeer normaal. Hij neemt Georges, een mongooltje, mee in zijn wagen. Hij wil hem weer kwijt. Hij wil hem terugbrengen. Hij kan niet. Hij raakt eraan gehecht. Georges gaat een plaats innemen in Harry's leven. Niets zal ooit nog als vroeger zijn. Gelukkig voor Harry! Ik wou het verhaal brengen van het botsen van twee werelden, deze die als "normaal" bestempeld wordt en deze die dat niet is. Zien wat de andere heeft dat wij niet hebben. Filmen wat mooi is in iets dat afstotelijk lijkt. De gratie filmen van iets dat gewoon lijkt. Getuigen van een andere kijk op de wereld en het leven, van een ander besef van een rijke, veelzijdige gevoelswereld, die ons het eigen vermogen tot liefhebben openbaart. Jaco Van Dormael De indrukken van Pascal Duquenne (aan zijn mama toevertrouwd) - Ik werk graag met Jaco (Van Dormael) omdat hij al lang mijn kameraad is en ik hou ook van Laurette (zijn echtgenote). - Ik zou graag nog een film maken met Joco en Daniel en Gérard Depardieu en Catherine Deneuve. - Er waren altijd lekkere dingen te eten (op de set) maar Jaco liet mij niet teveel coca drinken - ik werd te dik. - Met mijn kameraad Daniel was het "tof" want we dansten in zijn caravan, we hadden veel plezier samen en zijn koelkast zat altijd vol lekkere dingen. - En Kaatje (zijn schminkster en kapster) deed dat heel goed, zij is heel lief met mij. - En ik mocht de meisjes (van de set) "versieren"; ik kreeg veel kusjes. - De scènes die ik verkoos? - met de chocolaatjes en toen Daniel mijn chocolaatjes weggooide, ik heb alle scheldwoorden die ik hoorde op de bus en in de metro en op T.V. mogen zeggen; - en in de schoenwinkels, ik mocht de leeuw doen en de eend; -en toen Isabelle (Sadoyan) mijn aangezicht streelde, dat was als jij, mama, als je mij goede nacht wenst en dat had ik graag. - 's Nachts filmen, dat is leuk en paardrijden ook. En toen ik aan een draad (een kabel) hing, dat was "tof' en ik ging hoog, zeer hoog en met de helikopter, dat was "keitof" ! Als ouders, zijn wij Jaco zeer dankbaar omdat hij onze trisomiejongeren heeft vertrouwd. Hij heeft ze in de achting doen stijgen en bekendheid gegeven in de hele wereld. Dot zij naast dat kleine verschil (één chromosoom te veel) menselijke wezens zijn, boeiend en uitzonderlijk. Pascal heeft een rijkere woordenschat gekregen; hij kan beter voordragen, hij kan veel beter lezen dankzij de motivering (het scenario van de film) en een betere integratie (1 jaar omringd door de mensen van de set die van hem hielden zoals hij is). Huguette Vandeput (mama van Pascal Duquenne) DAENS Aalst, 1888 'Priester Adolf Daens keert, na een conflict met zijn bisschop, terug naar zijn geboortestad Aalst, waar hij intrekt bij zijn broer Pieter, uitgever van 'Het Land van Aalst'. De textielindustrie staat onder druk van de buitenlandse concurrentie. Directeur Borremans ontslaat de helft van het werkvolk. Een aanpak die kon rekenen op de steun van Charles Woeste, voorzitter van de Katholieke Partij. Deze meent bovendien dat er op die manier een einde zal gesteld worden aan de agitatie van de socialisten die met stakingen het algemeen stemrecht proberen of te dwingen. De ontslagen komen hard aan. Dat merkt Adolf Daens als hij terecht komt in het gezin Scholliers waar Nette, 17, na het ontslag van haar vader, moet instaan voor de dagelijkse kost van haar broers en zussen ... Een artikel van Adolf Daens in 'Het Land van Aalst' leidt tot de oprichting van een commissie die de toestanden in Aalst moet onderzoeken. Geen probleem voor Borremans, want in de commissie zetelen enkel vrienden van Woeste ... Daens wordt op het matje geroepen bij Stillemans: hij mag niet langer de mis opdrogen in het openbaar ... 'een priester moet niet aan politiek doen, zeker niet als hij standpunten verkondigt die niet stroken met de lijn van de Katholieke Partij'. Maar voor Adolf Daens is er geen stap terug. Als pogingen om een vertegenwoordiger van de daensisten' op te nemen op de lijst van de Katholieke Partij mislukken, wordt er niet langer geaarzeld: de Christene Volkspartij wordt opgericht. Een diplomatiek offensief onder leiding van Woeste leidt tot de openlijke veroordeling van Daens door Paus Leo XIII en Koning Leopold II. Nochtans wordt Daens verkozen tot volksvertegenwoordiger. Onder druk van Charles Woeste, wordt Daens gedwongen te kiezen tussen het priesterschap en een politiek mandaat ... het begin van een titanengevecht. Elk dorp heeft wel eens een "Daens" gekend: mensen die niet discussiëren over miserie, maar proberen er iets aan te doen. Het verhaal van Daens blijft actueel en universeel. Het vuile werk en de uitbuiting van vrouwen en kinderen zijn schijnbaar uit ons gezichtsveld verdwenen, maar in vele landen lopen er nog mensen rond in lompen die verbazend veel lijken op de prachtige" kostuums uit Daens. Het maken van de film was voor mij een stukje Belgische geschiedenis herbeleven en de gevoelens van de verdrukten leren begrijpen. Tegelijkertijd was het een feest om met schitterende acteurs en een fantastische crew te kunnen werken. Stijn Coninx   .