| Ireland - Belgium Joint issue :History - Battle of Fontenoy. |
|
Next |
Date of issue: 13th of May 1995.
OBC/COB : number: 2600
Created by: Paul Huybrechts
Perforation: 11 1/2
Size : 22 x 37 mm
Composition of the sheets: 30
Printing Process: Screendeepprint/Heliogravure
Number of plates: 1-2
Printing Run: 6.000.000 ex
Paper: P5 ( see paper Types )
2600 - 16F - Irish Soldier at the Cross of Fontenoy.
INFO
|
DE SLAG BIJ FONTENOY" "...De Oostenrijkse Successieoorlog (1740-1748) woedde in volle hevigheid. Het Belgische grondgebied, dat toen aan het Habsburgse Huis toebehoorde, werd in 1744 overweldigd door de Franse troepen, die achtereenvolgens Menen, Ieper, het fort Kenokke en Veurne veroverden. In mei 1745 belegerden de troepen van koning Lodewijk XV de stad Doornik - een belangrijke toegangspoort tot de vallei van de Schelde -, die door een Hollands garnizoen werd verdedigd. Het beleg begon tijdens de nacht van 30 april op 1 mei vóór de poort van Sept-Fontaines. Een hulpleger bestaande uit Hollandse, Britse, Hannoverse en Oostenrijkse contingenten, dat te Brussel was samengetrokken, begaf zich toen op weg om de belegerde stad te ontzetten. Onder leiding van William Augustus, hertog van Cumberland (1721-1765), van de Oostenrijkse maarschalk Königsegg en van de prins van Waldeck, kwamen de geallieerde strijdkrachten in de namiddag van 9 mei op gezichtsafstand van de Fransen. Na tijdens de dag van 10 mei, zonder al te grote moeilijkheden, Vezon en de gehuchten Bourgeon en Vezonchaux te hebben veroverd, bereidden de geallieerden zich voor om slag te gaan leveren met de Fransen. Zij hadden in hun plannen echter geen rekening gehouden met de schranderheid en het genie van maarschalk Maurits van Saksen (1696-1750), de bevelhebber van de Franse troepen, die vernuftige schikkingen had getroffen. Zodra de vijand op hun rechterflank opdook, liet hij onmiddellijk een groot gedeelte van zijn troepen naar de zone Antoing-Fontenoy-Gaurain terugtrekken. Tijdens de avond van 10 mei werden de Franse stellingen definitief afgegrendeld door drie verdedigingsschansen, opgetrokken tussen Antoing en Fontenoy. De slag bij Fontenoy had plaats op dinsdag 11 mei 1745 van vijf uur ‘s morgens tot twee uur in de namiddag. De Hollandse strijdmacht, onder leiding van Waldeck, die begunstigd door een lichte nevel vóór Fontenoy en Antoing opdook, werd tot twee keer toe tot de aftocht gedwongen door de Franse artilleristen die zich te Antoing, Fontenoy en aan de molen van Bruyelle bevonden. De Hollanders, bij wie een chaotische verwarring heerste en die volledig gedemoraliseerd waren, bleven verder passief. Cumberland wierp dan zijn bataljons in de strijd en zij poogden aan de noordkant van het dorp Fontenoy de Franse Linies te doorbreken. De Engelse en Hannoverse troepen, die van een buitengewone moed blijk gaven, bereikten de eerste Franse linies omstreeks elf uur ‘s morgens. Het was op dat ogenblik dat de graaf van Anterroches zijn legendarische woorden uitsprak: "Messieurs, nous ne tirons jamais les premiers: tirez-vous-mêmes!". (Mijne heren, wij vuren nooit eerst: vuur zelf!). De Franse troepen onder de voet lopend, maakten de in rode tunieken geklede soldaten snel vordering op de vlakte van Fontenoy. Aangevallen door de troepen van de maarschalk van Saksen, vormden de soldaten van Cumberland een langs drie zijden afgesloten defensieve rechthoek: de fameuze colonne van Fontenoy. Bestookt door de Franse en de Ierse bataljons, blootgesteld aan de charges van de ruiterij, hielden de Britten onwrikbaar stand tot de komst van de Franse reservetroepen, geleid door Lowendal. In de steek gelaten door de Hollanders, bleef Cumberland geen andere keuze meer over dan de terugtocht te bevelen. Tijdens de strijd maakte sergeant Wheelock van het Ierse regiment van Bulkeley zich meester van het enige vaandel dat door de Franse troepen werd veroverd, namelijk dat van het tweede regiment van de Engelse gardetroepen. De strijd eindigde in de namiddag omstreeks twee uur. De verliezen waren verschrikkelijk: ongeveer 5000 doden, 9000 gewonden en 2000 gedode, gewonde of verdwenen paarden ... Strijdend aan de zijde van de troepen van de Franse koning, had de Ierse brigade, bestaande uit de regimenten van Clare, Dillon, Bulkeley, Roth, Berwick en Lally, zich bijzonder onderscheiden tegenover de Engelsen. Zij telde 657 doden en gewonden in haar rangen. Bij de ruiterij had het Ierse regiment van Fitz-James de helft van zijn eskadrons verloren. In 1907 werd te hunner herinnering in het centrum van Fontenoy een prachtig Iers kruis opgericht ... De Franse overwinning bij Fontenoy zou de verovering mogelijk maken van de stad Doornik en zij zou als een van de grootse wapenfeiten uit de Franse geschiedenis geboekstaafd blijven ... HET DILLONREGIMENT Het befaamde Ierse Dillonregiment, genoemd naar één van de meest beroemde Ierse families, zou zich van 1691 tot 1791 bijzonder onderscheiden in dienst van de Franse koningen. Van Cremona (1702) tot Fontenoy (1745), Lawfeld (1747) en St-Christopher (1782) overlaadde het zich met roem. Het stond op 11 mei 1745 te Fontenoy onder het bevel van kolonel J. Dillon, ridder van Malta, die dodelijke verwondingen opliep. In het Dillonregiment vielen tijdens de strijd 136 doden en gewonden, hetzij 19% van zijn getalsterkte. (Alain Tripnaux, v.z.w. "Le Tricornne".)
. |