| Art |
|
Next |
Date of issue: 29th of January 1994.
OBC/COB : number: 2538-2539
Created by: Octave Landuyt / Serge Vandercam / P.P.G. De Schutter
Perforation: 11 1/2
Size : 37 x 22 mm ; 22 x 37mm
Composition of the sheets: 30
Printing Process: Screendeepprint/Heliogravure
Number of plates: 1-2
Printing Run: 6.000.000 ex each
Paper: P5 ( see paper Types )
2538 - 16F - 'Het kneedbare duister' - Octave landuyt
2539 - 16F - 'Ma Toute belle' - Serge Vandercam
INFO
|
OCTAVE LANDUYT "Ik heb altijd geneigd naar een toestand van hogere eenheid. Nochtans heb ik mijn schommelbank tussen de schoonheid van gepolijst goud en die van ijzerroest geplaatst. De plastische dialoogvormen die ik hiervoor ontwikkelde, moesten de schommelingen, de tegenstellingen, de onverenigbaarheden mijn picturale taal tot een synthese brengen. De dialectiek van het leven en de materie doet trouwens een synthese ontstaan waarbij de mens, verbonden met zijn lichaam, zich aan de dingen bindt. De hogere eenheid troont boven de correlaties tussen de verschillende waarnemings-, uitvoerings- of interpretatieprocessen. Binnen dit ingewikkeld web van betrekkingen dringt zich soms een referentie op. Met deze zegel refereer ik aan een aangezicht. Het heeft binnen dit spel ieder naturalisme verloren. Het figuratieve van de afbeelding is nog slechts een aanduiding, een verwijzing naar "iets" dat men meent te kennen, maar waar tenslotte alles door de kunstenaar, waarnemer van zijn werkelijkheid, of in tweede hand door de toeschouwer, waarnemer van het schilderij, bepaald wordt. Het kunstwerk wordt hier naar de zegel "verplaatst". Die "verplaatsing" bepaalt er de "close-up" van. De vertaling naar dit nieuwe medium gebeurt hier niet alleen binnen het vlak van de zegel, maar ook binnen dit van de omslag. Schrijf in een brief een boodschap neer aan mensen van goede wil. Zoiets als: "Men moet het toeval bewaren, kweken, provoceren; door het toeval u van dood vergissen." Steek dan alles in een omslag, plak er mijn zegel op (16 Fr. maar een prikje !) en verstuur dan helemaal niets. Houd alles als een aandenken in de lade van de bevoorrechte buitensporigheden." BIOGRAFIE Octave Landuyt werd geboren te Gent op 26 december 1922. Hij was leraar aan het "Hoger Pedagogisch Instituut" te Gent en is lid van de "Academie Royale de Belgique". Hij werkt als schilder, beeldhouwer, ceramist, juwelier, graveur, designer, toneel- en kostuumontwerper. Hij behaalde verschillende onderscheidingen: Vermelding, prijs van de "Jonge Belgische Schilderkunst" - Monique de Grooteprijs - de Europaprijs - de "Guggenheim International Award" - Prijs Wereldtentoonstelling, Brussel - Prijs Bianco e Nero, Lugano - Prijs van Monza voor keramiek - Prijs van Ministerie te Faenza - H.A.M. prijs - Staatsprijs voor Schilderkunst, België - Grand Prix Humanitaire de France - Walerprijs, Biënnale te Sao Pau Meesterschap, Classic III, Kortrijk - Verschillende Gouden Kentekens voor industrial design. Hij neemt deel aan alle grote kunstmanifestaties: Dokumenta, Biënnales, Sao Paulo, Venetië, Tokio, Parijs, Lausanne, Ljubljana, Heidelberg (Europese Gravure), Seiba Museum, Tokio. Men vindt zijn werk in vele musea: Brussel, Gent, Oostende, Antwerpen, Sao Paulo, Rio de ]aneiro, Wadsworth Atheneum, Rijksmuseum Kröller-Müller, Modern Art Museum N.Y., Johannesburg, Pretoria, Victoria and All Museum, London, Taiwan Museum of Art, Taïchung.
SERGE VANDERCAM Serge VANDERCAM werd geboren te Kopenhagen in 1924. Van 1948 af verwierf hij bekendheid met zijn experimentele foto's. In 1949 trad hij toe tot de "Cobra"-groep. Sinds 1949 nam hij deel aan tal van persoonlijke collectieve tentoonstellingen in België en in het buitenland. Zijn werk maakt deel uit van zowel openbare als privé- verzamelingen in ons land, Duitsland, Zuid-Amerika, Denemarken, de Verenigde Staten, Frankrijk, Italië, Noorwegen en Nederland. In 1952 begon hij te schilderen. In 1958 ging hij aardewerk vervaardig Zijn eerste keramiek kwamen tot stand in 1960. Daarna legde hij zich op het beeldhouwen : houtsnijkunst in 1972, stenen beelden in 1977. Voor het Brusselse metrostation "Joséphine Charlotte" ontwierp hij in 1979 een ensemble veelkleurige houtreliëfs waarin twee gedichten van Joseph Noiret geïntegreerd zijn die tegelijkertijd met dit werk ontstonden. Hij was oprichter van "Taptoe" en van "Revue + plus". Van 1979 tot 1989 gaf hij les aan de Ecole Nationale Supérieure des Arts Visuels te Terkameren en van 1981 tot 1989 stond hij aan het hoofd van de Ecole des Beaux-Arts te Waver. Heel wat poëtisch werk - in de Nederlandse, Franse, Engelse en Italiaanse taal - werd door deze grote Belgische kunstenaar geïllustreerd. "Als men schildert, moet men weliswaar ook bepaalde technisch problemen oplossen, maar dit is niet zo belangrijk. Toen men mij vroeg een postzegel te ontwerpen, voelde ik me heel gelukkig... en ik heb een zegel willen creëren die duidelijk overkomt... die de poëtische zuiverheid uitstraalt van een beeld dat aanspreekt ... Waarom de "allermooiste"? Waarom een vrouw? Dit beeld is als het ware spontaan in mijn dromen opgedoken; het heeft mij niet meer losgelaten... misschien was ik die dag wel verliefd ? Ik leef immers in mijn innerlijke wereld. "Rêve ce que rêve veut" zei Gaston Bachelard ..."
. |