Belgian Art Offshore.	Previous	Next

Date of issue: 13th of June1992.

OBC/COB : number: 2462-2464

 

Created by: Désire Roegiest / P.P.G. De Schutter

Perforation: 11 1/2
Size card : 46 x 35mm
Composition of the sheets: 40
Printing Process: Rasterdeepprint/Heliogravure
Number of plates: 1-2
Printing Run: 3.000.000 ex each
Paper: 2462- P6 ; 2462-2463 - P5 ( see paper Types )

 

2462 - 10F - 'Het Gehucht' - Jacob Smits
2463 - 15F - 'De badkuip' - Alfred Stevens
2464 - 30F -'De Man aan roer' - Theo Rysselberghe

INFO

Belgische kunstwerken in het buitenland. Museum d'Orsay in Parijs. Het "Musee d'Orsay" werd geopend in december 1986. Het is gewijd aan de plastische kunst in de XIXe eeuw. Vanzelfsprekend is de Belgische school er vertegenwoordigd vermits zij, zoals de Franse criticus Edmond About reeds zegde in 1855, "de schitterendste is na de onze". (Naar teksten bezorgd door Ph. Roberts-Jones, secretaris voor het leven van de Koninklijke Academie voor Wetenschappen, Letteren en Schone Kunsten van België). "Gehucht" van Jacob Smits (Rotterdam 1855 - Mol 1988) geeft een prachtig beeld van de Antwerpse Kempen waarin deze kunstenaar, Nederlander van geboorte, een veertigtal jaar heeft geleefd. Hij had een eclectische opleiding genoten, eerst in de Academie van Rotterdam, later in die van Brussel, Munchen, Wenen en Rome. Op 34-jarige leeftijd ontdekte hij de toen nog ongerepte Kempen. Hij werd er getroffen door het licht, de ruime horizonten en het rustige buitenleven. Hij was diepgelovig en gevoelig voor het ritme van de natuur en de wisseling van de seizoenen. In de landelijke omgeving waarin hij leefde plaatste hij dan ook dikwijls episodes uit het leven van Christus. Het Symbool van de Kempen (1901), dat in het Museum van Brussel wordt bewaard, is hier een goed voorbeeld van. Op dit doek zien wij Christus de maaltijd delen met de eenvoudige landlieden. In Gehucht daarentegen, een alledaags tafereel in een klein dorpje met nederige huisjes, weggedoken onder brede daken, ontvouwt de lage horizon een wijde hemel, gedomineerd door een reusachtige, fel vertakte boom. De kunstenaar was als gefascineerd door het verschijnsel licht en de plastische weergave ervan in zijn werk. Zijn leven lang legde hij er zich op toe hierin de perfectie te benaderen, met telkens nieuwe kleurencombinaties, in nooit aflatende pogingen het licht van de dag en het hemels licht in eenzelfde schakering vast te leggen. Zo kwam de kunstenaar haast ongemerkt tot de vereenvoudigingen en expressieve syntheses die hem tot een van de voorlopers maken van het Vlaams Expressionisme. "Het Bad" van Alfred Stevens (Brussel 1823 - Parijs 1906) geeft, in een intiem tafereeltje, gestalte aan de Parijse vrouw van het Tweede Keizerrijk. Deze kunstenaar, die zijn opleiding had genoten in de Brusselse Academie en bij François-Joseph Navez, was samen met zijn broer Joseph, een dierenschilder, een van de voorlopers van het Realisme in België. Zijn werk werd met veel bijval onthaald in de salons van Parijs. Zo kwam hij ertoe zich in de Franse hoofdstad te vestigen, waar hij (tijdens de regering van Napoleon III) al spoedig een van de meest gezochte schilders werd. Zijn geliefkoosd onderwerp was de vrouw, jong en aantrekkelijk, geplaatst in het leven van elke dag: huismoeder in "Al het geluk" (1861, Museum van Brussel), vinden wij haar terug op bezoek bij een vriendin, bij het lezen van een brief, dromend voor de spiegel, opgedirkt lijk een modern modeplaatje. Herinnert zij zich hier in "Het Bad" (omstreeks 1867) het bal waarvan zij bloemen heeft meegebracht, denkt zij aan haar geliefde, terwijl zij behaaglijk uitgestrekt ligt in het warme water, of aan het sentimenteel verhaal dat zij pas gelezen heeft ? Na 1870 en de Franse nederlaag in Sedan, begon het succes van de schilder te tanen, omdat zijn visie te zeer aanleunde bij een vervlogen periode. Het werk van Stevens geraakte in vergetelheid, maar in onze dagen wordt hij omwille van zijn artistiek talent, verfijnd, gevoelig en modern voor zijn tijd, zijn technische begaafdheid en zijn zin voor kleuren beschouwd als een kunstenaar die zijn plaats verdient in de geschiedenis van de Europese kunst. Man aan het roer" van Theo Van Rysselberghe (Gent 1862 - Saint Clair, Var 1926) is een typisch werk uit de neo-impressionistische of pointillistische periode van de schilder. Na het beëindigen van zijn studies aan de Academie van zijn geboortestad, kwam hij in 1879 terecht in de Academie van Brussel, in het atelier van Jean-François Portaels. Al spoedig gaf hij daar blijk van zijn uitzonderlijk talent als portretschilder. Meestal verbleef hij in Noord-Afrika, wat zijn gevoel voor licht en kleur ten goede kwam. Samen met James Ensor, Guillaume Vogels, Fernand Khnopff en anderen stichtte in 1883 Van Rysselberghe "le groupe des vingt", die met zijn jaarlijkse tentoonstellingen van Brussel een kunstcentrum moesten maken, waarvan de uitstraling zou voortduren tot in 1914, met " La Libre Esthétique ". Van Rysselberghe was een actief lid van de groep. Vaak werd hij door Octave Maus, de bezieler van de groep, naar Parijs gestuurd, om er de meest vooruitstrevende schilders op te zoeken, die dan werden uitgenodigd om in Brussel een tentoonstelling te komen houden, onder meer Monet, Renoir, Gauguin, Van Gogh, Toulouse-Lautrec, Seurat. Hij geraakte in de ban van de pointillistische techniek van deze laatste, naast elkaar geplaatste stippen zuivere kleur. Van Rysselberghe werd een van de meesters van deze beweging, waardoor hij onder meer de portretschilderkunst moest aanpassen. "Man aan het roer" (1892) is een voorbeeld van deze stroming; het hoorde toe aan Paul Signac, schilder en theoreticus van het neo-impressionisme. Opmerkelijk is de originele compositie van dit doek, dat het leven van de Noordzee zou kunnen symboliseren. Van Rysselberghe bracht de laatste jaren van zijn leven door in Frankrijk, waar hij een grote faam verwierf in de kringen van kunstenaars en letterkundigen. Hij was inderdaad goed bevriend met Maeterlinck, Verhaeren en Gide, die hij heeft afgebeeld op zijn vermaard doek De Voorleaing (1903), dat in het Museum van Gent wordt bewaard.       .