Tourisme.	Previous	Next
	Home

Date of issue: 18th of June 1988

OBC/COB numbers: 2288-2292

 

Created by: Steven Wilsens / Charles Leclercqz / Paul Huybrechts /De Schutter

Perforation: 11 1/2
Size: 2288-2289- 2291 :24 x 35mm ; 2290-2292 : 35 x 24 mm
Composition of the sheets: 30
Printing Process: Combined Steel and Screendeepprint
Number of plates: 1-2-3-4-5-6
Printing Run: 2288/2290 - 2.400.000ex ; 2291/2292 - 3.200.000 ex
Paper: 2288/2290 - P6 ; 2291/2292 -P5 ( see paper Types )

2288 - 9F - Amay
2289 - 9F - Mechelen
2290 - 9F - Waimes
2291 - 13F - Peer
2292 - 13F - Péruwelz

INFO

Amay De Romaanse toren van Amay is een goed bewaard gebleven voorbeeld van de Middeleeuwse militaire architectuur. Hij dateert uit de Xlle of de XIIIe eeuw. Op 5 november 1965 werd hij geklasseerd. De toren werd opgetrokken als voorpost van het dorp en was omringd door een met water gevulde gracht, eertijds voorzien van een ophaalbrug waarvan het hefsysteem nog steeds merkbaar is aan de ingang van de ridderzaal. Deze kleine slottoren stond naast een oud kasteel dat in 1928 werd afgebroken. Van de XIlle eeuw tot aan de Franse Revolutie waren beide gebouwen de verblijfplaats van de gerechtsambtenaren van de collegiale kerk. Oorspronkelijk kende men dit ambt toe door verkiezing maar later werd het in rechtstreekse of in zijdelingse lijn erfelijk in de familie Peril-heux-Roxhelee-Montjoie, De toren opvallend door zijn afmetingen (8,18 x 10,23 x 23 m hoogte) telt drie verdiepingen die slechts uit een vertrek bestaan die onderling verbonden zijn door een trap van 65 cm breedte, aangebracht in de zuidermuur. De vervallen toren wordt momenteel hersteld door de Vereniging voor Vreemdelingenverkeer van Amay, die er haar kantoor zal vestigen en er de toeristen, die de streek bezoeken, zal ontvangen. (Tekst bereidwillig medegedeeld door «Le Syndicat d' Initiative» van Amay) Mechelen In 1988 viert Mechelen feest, is Mechelen de gaststad van tienduizenden bezoekers Dan wordt Hanswijk 1000 gevierd. Hanswijk is ontstaan uit een mengeling van historisch waarneembare overlevering en religieus geïnspireerde legende die teruggaat tot 988. Hanswijk is uitgegroeid tot een begrip en een traditie met weerklank tot ver buiten de Mechelse grenzen. Een traditie die niet alleen is uitgemond tot een drukbezocht bedevaartsoord en een jaarlijkse Hanswijkprocessie, maar die sinds 250 jaar ook aanleiding geeft tot de prestigieuze 25-jaarlijkse cavalcadefeesten. De Hanswijkcavalcade is een religieus-historische stoet die voor de eerste maal ingericht werd in 1738 en die zoveel succes kende dat beslist werd deze feestelijkheden om de 25 jaar te herhalen en dit gebeurde ook en gewoonlijk waren er 3 uitgangen. In 1963 trok zij voor de tiende maal door de stad. Volgens gegevens van de politie bedroeg het aantal kijklustigen over de drie optochten circa 320.000. Elk jubelfeest is de Koninklijke familie aanwezig en dit sinds 1838. In 1988 – en ditmaal ter gelegenheid van het millennium van Hanswijk – zal de cavalcade uitgaan op maandag 15 augustus en op de zondagen van 21 en 28 augustus. Telkens wordt een andere route gevolgd, zodat de praalstoet praktisch de ganse binnenstad doorkruist. Meer dan 2.500 deelnemers, 130 paarden en 16 praalwagens maken deel uit van de stoet die dan nog gevolgd wordt door de folkloristische Ommegang. En niet te vergeten, op 6 oktober 1987 werd de kerk van O.-L.-Vrouw van Hanswijk tot basiliek verheven. (Tekst welwillend medegedeeld door de v.z.w. Jubelfeesten Hanswijk-Mechelen). Waimes Waimes, in het hart van de Oostkantons, viert dit jaar zijn 1100' verjaardag. Een versterkte villa, die een doorwaadbare plaats langs de Warchenne beschermde en de grens van het Prinsbisdom van Stavelot, ligt aan de oorsprong van Waimes. Het ons oudste overgebleven document van Waimes, is een handvest van 888 betreffende die villa. De kerk van Waimes, toegewijd aan de heilige Semin, Bisschop van Toulouse, komt officieel voor de eerste keer voor in 1131, in een overzicht gemaakt door Wibald, prins-bisschop van Stavelot. Nadat de kerk met het ganse dorp in brand waren gestoken door de soldaten van de Hertog van Limburg in 1254, werd ze herbouwd met een toren die als vesting moest dienen. In de XVI‘ eeuw, toen de kerk te klein was geworden, werd ze herhouwd in spitsbogige stijl met 2 tweelingsbeuken, een Rijnse stijl, bijna enig in België. Op 9 september 1554 werd ze ingezegend door Jean Lippius, hulpbisschop van Keulen. In 1620 werd de parochie Waimes onafhankelijk van Malmedy en van dat jaar dateert de doopvont. In 1865 slaat de bliksem in op de kerk; de toren vat vuur en de klokken worden vemietigd. Men herbouwt de toren, maar met een minder hoge klokkentoren dan vroeger. In 1895, krijgt de kerk een nieuw hoofdaltaar en in 1926-1927 neemt een minder brede kruisbeuk de plaats in van het oude koor. Naast de doopvont van 1620 bezit de kerk ook 2 albasten beelden uit de XVI' en XVII' eeuw, houten beelden uit de XVIIIe eeuw en een Oostenrijkse keizerlijke arend uit de XVIIe eeuw. Er bestaan nog enkele zeer mooie begrafeniskruisen, sporen van het kerkhof, opgeheven in 1881. De kerk van Waimes is geklasseerd. (Tekst welwillend medegedeeld door de Vereniging van vreemdelingen verkeer). Peer Op het knooppunt van de Markt met de Kerkstraat te Peer staat het 17e eeuws oud-stadhuis, zoals het thans genoemd wordt. Dit oud-stadhuis werd opgetrokken in 1637 in de zogenaamde Renaissance stijl met Rijnlandse invloed. De benedenverdieping diende eerst als lakenhalle maar werd later ook gebruikt voor handel in andere producten. In 1750 bijvoorbeeld stond er een weegschaal waarop elke zaterdag de aangevoerde boter gewogen werd. De gevangenis was ook hier ondergebracht. Het oud-stadhuis werd verschillende malen gerestaureerd. Een eerste restauratie had reeds plaats in 1862; een tweede in 1898 en een derde in 1902. Bij de restauratie in 1902 werd de hal dichtgebouwd en gebruikt als stadhuis, waarvoor eerst alleen de bovenverdieping diende. Tot in 1970 was hier ook het kantonnaal vredegerecht ondergebracht. Op 20 december 1974 werd het oud-stadhuis als monument geklasseerd. Op dit ogenblik is het oud-stadhuis ingericht als museum voor unieke oude muziekinstrumenten. Het stadhuis van Peer schijnt het oudst bewaarde stadhuis van Limburg te zijn, een fiere getuige van het grootse verleden van het stadje, Op de markt staat de neogotische gietijzeren pomp op een hardstenen sokkel met opengewerkte lantaambekroning. Hierop prijkt een vergulde peer. De pomp dateert van 1761. De peer, van de hand van Jan Vandoren, is al sinds eeuwen het symbool van het stadje. (Tekst welwillend medegedeeld door het stadsbestuur van Peer). Péruwelz Langs de Nationale Baan Gent-Valenciennes, aan de Frans-Belgische grens langs een helling, ligt een lachende en groenachtige gemeente, beroemd voor haar bedevaarten aan Onze-Lieve-Vrouw: Bon-Secours, die tegenwoordig van Peruwelz deel uitmaakt. Het ontstaan van Bon-Secours is te danken aan een beeld van de Heilige Maagd, dat aan een tak van een eik in het woud gehangen werd. In de laatste jaren van de XVIe eeuw gingen de houthakkers en hun familieleden, gevolgd door talrijke bedevaarders er de Heilige Maagd bidden onder de naam van «Onze-Lieve-Vrouw van de eik tussen twee bomen». Een klein piramidaal heiligdom werd daar in 1603 opgericht, en het in een eikentak naar de rustieke kunst gebeeldhouwd standbeeld van de Heilige Maagd werd er gezet. De inwoners die miraculeus tegen een epidemie werden beschermd, lieten twee kapellen in 1636 en 1643 bouwen; het standbeeld werd in stand gehouden op de plaats waar de eik in het woud stond en ze kwamen er «Onze-Lieve-Vrouw van Bon-Secours» aanroepen. Daar ze te vervallen en te klein was geworden, werd de kapel afgebroken en na zeven jaar reusachtige werken door een prachtige kerk vervangen, die op 8 september 1892 werd ingewijd en waaraan de Paus Pius X de titel van Basiliek verleende op 13 april 1910. De Basiliek is in neogotische stijl gebouwd. Rekening houdend met de toenmalige opvattingen werd ze als een meesterstuk uitgevoerd. De Basiliek is met Zinnikse hardstenen gebouwd, en twee granieten torens versieren de voorgevel, de uitwendige koepel is met een ronde galerij omgeven. Boven op de dom, beschut een koperen torentje een gouden standbeeld van Onze-Lieve-Vrouw. De verschillende altaren bestaan uit fijn gebeeldhouwde witte stenen, de bevloering van het hoofdaltaar is een mozaïek dat de dierenriem voorstelt terwijl deze van de kerk uit keramiek bestaat. De kerkramen lieten zich door deze van de kathedraal van Chartres inspireren; ze werden vervaardigd door glasblazers kunstenaars uit Tilff dichtbij Luik naar de gebruikte methoden in de Middeleeuwen te Chartres. Het betreft een ingewikkelde techniek, deze van het in de massa gekleurde glas. De kruisweg werd in wit marmer van Carrara gebeeldhouwd, de doopvont en de preekstoel bestaan uit Zinnikse blauwe steen, de preekstoel is met vier medaillons in rozen albast van Pisa versierd. De verering van de Heilige Maagd «Onze-Lieve-Vrouw van Bon-Secours», heeft elk jaar plaats op de eerste zondag van juli; dan gaat immers de Maria-processie met het Miraculeuze Beeld rond. Robert Hanarte, Voorzitter van de Filatelistische Kring van Peruwelz, en van de Filatelistische Vereniging van West-Henegouwen.   .

 

.

.

.

.

.

.

.