Solidarity - Castels.	Previous	Next
	Home

Date of issue: 2th of November 1985.

OBC/COB numbers: 2193-2196

 

Created by: Oscar Bonnevalle / Jean De Vos / Constant Spinoy

Perforation: 11 1/2
Size: 35mm x 24mm
Composition of the sheets: 30
Printing Process: combined Steel and Screendeepprint
Number of plates: 1-2-3-4-5-6
Printing Run: 2193 - 569.609 ex ; 2194 - 567.354 ex ; 2195 - 549.946 ex ; 2196 - 546.648 ex
Paper: 2193 - P6 ; 2194-2196 - P5 ( see paper Types )

2193 - 9F+2F - Trazegnies
2194 -12F+3F - Laarne
2195 - 23F+5F - Turnhout
2196 - 50F+12F - Colonster

INFO

Trazegnies Trazegnies was het middelpunt van een machtige heerlijkheid, gelegen aan de grens van het Hertogdom Brabant, van het graafschap Henegouwen en van het prinsdom Luik. Tevens was het de bakermat van een beroemde familie. Verscheidene heren uit deze familie hebben deelgenomen aan de Kruisvaarten, een van hen was opperbevelhebber van Frankrijk onder Lodewijk de Heilige, een andere huwde, met de handschoen en in naam van Karel V, met de infante Isabella van Portugal, nog anderen werden bekleed met hoge functies door de landvoogden van de Nederlanden. De Heren van Trazegnies bezaten een kasteel dat hen waardig was. Van de versterkte woning die was gebouwd door Gilles I, zijn de Romaanse kelders nog overgebleven; een zeldzame getuigenis uit de 11de eeuw. De burcht werd in 1554 leeggeroofd en in brand gestoken door de troepen van de koning van Frankrijk, Hendrik II. Op het einde van de 16de eeuw werd heel het kasteel herbouwd, maar het onderdeel van het kasteeltje aan de ingang voor het eigenlijk kasteel is nog een overblijfsel uit de 13de eeuw. Aan het begin van de 17de eeuw werd de reconstructie van het hoofdgebouw aangevat; de voorgevel, het pronkstuk van het kasteel nu, is een bijna uniek document in België van de architectuur in Waalse renaissancestijl. Toen de laatste markies van Trazegnies van de oude tak in 1862 stierf, ging het domein over in handen van zijn nicht, waarna het in het bezit kwam van een kolenmaatschappij die het verkavelde en dan verkocht aan particulieren. In 1913 droegen zij het domein dan weer over aan de Staat. Tegen 1926 was het lege kasteel in puin gevallen, en men dacht er ernstig aan het kasteel te fotograferen en het dan met de grond gelijk te maken. Op dat moment werd de stichting « Les Amis du Chateau de Trazegnies» (De vrienden van het kasteel van Trazegnies) opgericht met als grote initiatiefnemer de architect Marcel Simon. Haar doel was dit monument te bewaren en opnieuw in waarde te herstellen. Onmiddellijk begon men met verstevigings- en verbouwingswerken. Pas na de tweede wereldoorlog werd het hoofdgebouw, stijl Lodewijk XIII, gerestaureerd, en werd de enig overgebleven hoektoren uit de XVIde eeuw hersteld. In 1972 heeft men het verrukkelijke kasteeltje, dat voor het eigenlijke kasteel staat, volledig opgeknapt. De impuls hiervoor kwam van een industrieel, François Dubois, die bovendien in zijn nalatenschap een deel van zijn bezit heeft nagelaten aan het kasteel. Daarna zette het comité zich in om de kapel, de bibliotheek en een aantal zalen hun oorspronkelijke uitzicht weer te geven; men spant zich ook in om het kasteel nieuw leven te blazen door er culturele manifestaties te organiseren Het kasteel van Trazegnies blijft overeind ondanks de ruïnes en de verminkingen die het ondergaan heeft, stille getuigen van een prestigieus verleden en trouw aan het devies « Tan que vive» (Zolang er leven is). (Tekst welwillend medegedeeld door «De Vrienden u het kasteel van Trazegnies»). Laarne Het kasteel van Laarne is ontstaan in de tweede helft van de twaalfde eeuw. Karakteristiek voor de krijgsbouwkunde in die tijd zijn de donjon en de drie hoektorens met het typisch kegelvormig dak, alle opgebouwd in zandsteen uit Balegem. De oude ingang en de gebouwen tussen donjon en westtoren gaan ook terug tot die periode. Het kasteel wordt voor de eerste maal vergroot in de XVe eeuw: De woonruimte wordt opgericht tussen donjon en oosttoren In de XVIIe eeuw krijgt het kasteel zijn huidig uitzicht. De ingang wordt verlegd naar de kant van het dorp waarbij een loggia voor een van de hoektorens wordt gebouwd. In die periode bouwde men ook een ruime zaal tussen oost- en zuidtoren. Tenslotte wordt voor het kasteel een voorhof aangelegd met vier dienstwoningen. Het kasteel van Laarne was in de eerste helft van de XXe eeuw in zeer slechte staat. Uiteindelijk werd het in 1962 het Koninklijk Besluit als beschermd monument geklasseerd De familie Ribaucourt schonk de burcht in 1953 aan de Koninklijke Vereniging der Historische Woonsteden van België die dit jaar 50 jaar bestaat. Dank zij de inzet van de beheerders van deze vereniging kon het kasteel in het begin van de zestiger jaren gedeeltelijk worden gerestaureerd Het Kasteel bezit een schat aan kunstvoorwerpen: Brusselse wandtapijten, Vlaamse, Franse en Spaanse meubelen uit XVIe en XVIIe eeuw, schilderijen, beeldhouwwerken enz. Rond die zelfde tijd schonk de heer Claude D'Allemagne een prachtige verzameling zilveren gebruiksvoorwerpen uit XVIIe en XVIIIe eeuw aan de vereniging om definitief I het kasteel van Laarne te worden bewaard. Uiteindelijk beijveren de Vrienden van het Slot van Laarne zich om het kasteel te helpen onderhouden, verfraaien en ruimer bekend te maken. (Tekst welwillend medegedeeld door de Koninklijke Vereniging der Historische Woonsteden van België in, samenwerking met de Vrienden van het Slot van Laarne) Turnhout Vlakbij de Turnhoutse Grote Markt ligt een waterburcht waarvan het verleden nauw met dat van de stad verbonden is. In de resten van een gekanteelde muur, die eens het ganse burchtcomplex omsloot, werd een steen gezien met het jaartal 1109, wat er op schijnt te wijzen dat hertog Godevaart I een ruime stenen burcht liet bouwen. Er werd herhaaldelijk aan verbouwd o.a. door Maria van Brabant Antoon van Bourgondië en anderen. Keizer Maximiliaan van Oostenrijk en zijn dochter Margaretha van Oostenrijk verbleven lange tijd te Turnhout. Ook Karel V en diens kastelein Hendrik van Nassau verbleven op de burcht. Op 1 maart 1546 ondertekende Keizer Karel V het document, waarbij Stad en Land van Turnhout aan zijn zuster Maria van Hongarije kwamen. Haar verblijf in Turnhout tot 1556 is het hoogtepunt van de geschiedenis van het kasteel Op de zolder kan men nu nog de prachtige eiken dak bespanning zien die dateert uit de regering van Amalia van Solms. Vanaf 1820 verleende het kasteel onderdak aan de recht bank van eerste aanleg. Na een nieuwe restauratie van architect J. Taeymans (1908), in opdracht van de provincie werd het definitief gerechtsgebouw. Het kasteel is zeker een bezoek waard. (Tekst medegedeeld door Harry de Kok, Stadsarchivaris). Colonster Op de grens van de stad Luik en de gemeente Esneux-Tilff prijkt boven een bocht van de Ourthe en boven de auto weg E9 het kasteel van Colonster. Thans maakt het kasteel deel uit van de nieuwe campus van de Universiteit Luik op de Sart Tilman. Het werd trouwen door de Universiteit gerestaureerd om op wetenschappelijk, cultureel, economisch, sociaal en politiek gebied een vooraanstaande vormingsrol te spelen ten behoeve van de Luikse gemeenschap. Aanvankelijk, d.i. in het eerste kwart van de 16de eeuw, was het gebouw een vesting. Later werd het een buitenverblijf in bezit van Erhard van der Marck en vanaf 1524 tot het einde van het Ancien Regime was het in handen van de familie Horion. Achtereenvolgens verwierven dan verschillend beroemde families uit het Luikse de eigendom van het kasteel, totdat het in 1963 door de familie van Zuylen ver kocht werd aan de Luikse universiteit, In 1966 echter werd het kasteel geteisterd door een brand Daarna werd het heropgebouwd volgens de plannen van de architecten H. Lacoste en J. Opdenberg. die ernaar gestreefd hebben de oude, voor de brand bewaard gebleven salons harmonisch te combineren met de nodig nieuwbouw. Rond een monumentale wenteltrap is aldus een functioneel geheel van salons ontstaan dat ten volle beantwoordt aan de behoeften van de uiteenlopende gebruikers. Samen met het omliggende openbare park vormt het ge bouw een van de vaste waarden van het Luikse monumenterfdeel. Als locatie voor colloquia en al ontmoetingsplaats voor regionale. nationale en internationale bijeenkomsten maakt het resoluut aanspraak op een eigentijdse functie. In de prachtige omtrek van het kasteel is een aantal beeldhouwwerken aangebracht door de vzw « Musee en plein Air du Sart Tilman », een samenwerkingsverband van het Ministerie van de Franse Gemeenschap en de Universiteit. Het kasteel van Colonster is de zetel van voornoemde vzw; het herbergt eveneens het Fonds Georges Simenon dat bestaat uit het door de beroemde Luikse schrijver overgemaakte legaat en de collectie tekeningen van de kunstenaar Idel Ianchelevici. (Tekst welwillend medegedeeld door de Universiteit van Luik).   .

.

.

.

.

.

.

.