25 Anniversary of the Mine Disaster of 'Bois de cazier'.
Previous
Next
 
Home

Date of issue: 19th of September 1981.

OBC/COB numbers: 2018

see Block57

Created by: Design :Ben Genaux - Helio : J. Malvaux

Perforation: 11 1/2
Size: 24 mm x 35 mm
Composition of the sheets: 1
Printing Process: Screendeepprint ;
Number of plates:
Printing Run: 983.997ex
Paper: P5 ( see paper Types )

2018 -20F - Piëta based on a Medallion of Ben Genaux

INFO

Van alle beroepen is dat van mijnwerker ongetwijfeld een van de hardste en gevaarlijkste. Het vraagt niet alleen aanzienlijke fysische inspanningen maar het is bovendien buitengewoon ongezond, De mijn is helaas ook zeer moorddadig. Op ieder ogenblik bedreigen instorting en de mijngasontploffing op honderden meters diepte het leven van die schamele werklieden die voor een persoonlijk welzijn en voor de behoeften van de industrie de onmisbare steenkool ophalen. Een van de ergste catastrofes die ons land ooit gekend heeft, was die van de kolenmijn van " Bois du Cazier" te Marcinelle, op woensdag 8 augustus 1956. Om 8 u. 09 's morgens, merkte de machinist dat het "schachtvervoer " van de hijsschacht niet meer reageerde op de bedieningsorganen. Op hetzelfde ogenblik riep de kooilader van het niveau 975 meter " Brand ". Op deze verdieping van de mijn zat een wagentje, dat slecht op de kooi gereden was, geklemd tussen de kooi en de wand van de schacht, nadat het eerst een elektrisch kabel van 3000V had afgeknipt, De daarop volgende kortsluiting had voor brand gezorgd. Op enkele minuten tijd zette de brand de installaties van de zetel in vuur en vlam. De kabels smolten ten gevolge van de hitte, de kooien stortten in, in deze hel van vuur terwijl de mijnwerkers, die vastzaten in de gangen probeerden te ontkomen aan de vlammen, de rook en het gas Niet meer dan 13 zouden levend bovengehaald worden. Met een pijnlijke en angstaanjagende onzekerheid, die 15 dagen zouden duren, probeerden de redders, die van overal gekomen waren, met inzet van hun leven de mannen aan de aarde te onttrekken, Ze bereikten het tragische niveau van 1035 m. slechts op 23 augustus en vonden er geen enkele overlevende. Deze catastrofe dompelde ons land in rouw en onmiddellijk kwam een grote golf van solidariteit spontaan op gang. Naast de officiële hulp (Cornez fonds) waren de privé-initiatieven die probeerden morele en materiële steun te bieden aan de families van de 262 slachtoffers, waarvan meer dan twee derden gastarbeiders waren. De Regie der Posterijen heeft willen bijdragen tot de herdenking van deze tragische gebeurtenis, door de uitgifte van een speciaal blaadje met toeslag. De tekening die voorkomt op het blaadje alsook het onderwerp van de zegel die het bevat, zijn van de hand va de schilder Ben Genaux. Hij was een van de eerste getuigen van de ramp: hij verleende als tolk zijn medewerking met de plaatselijke overheden, ondermeer om de contacten met de families te vergemakkelijken. Het is dezelfde kunstenaar die de medaille graveerde die aan de redders werd aangeboden en waarvan het motief (piëta) werd behouden voor de zegel op het blaadje.

.

.

.

.

.

.