Paul Delvaux.	Previous	Next

Date of issue: 19th of April 1997

OBC/COB : number: 2699-2701

 

Created by: MVTM / P.P.G. De Schutter

Perforation: 11 1/2
Size :2699-2701- 28 x 48 mm ; 2700- 48 x 28 mm ;
Composition of the sheets: 25
Printing Process: Screendeepprint/Heliogravure
Number of plates: 1-2
Printing Run: 2699 - 3.108.500ex ; 2700 - 5.007.500ex ; 2701 - 2.178.500ex
Paper: P5 ( see paper Types )

 

2699 - 15F - 'L'homme de le Rue'
2700 - 17F - 'La Voix publique'
2701 - 32F - 'La messagère dus soir'

INFO

PAUL DELVAUX (1897-1994) De Belgische schilder Paul Delvaux geniet internationale bekendheid als een van de belangrijkste vertegenwoordigers van het surrealisme. Zelf bewaarde hij altijd afstand van deze modernistische stroming uit het interbellum. Delvaux hield niet van het dogmatische van de groep. Toch heeft het werk van de surrealisten René Magritte en vooral Giorgio de Chirico hem sterk beïnvloed. Ze openden voor hem "een wereld van vrijheid". "Het surrealisme vertegenwoordigde ... vrijheid. Het surrealisme als zodanig betekent niet een orthodoxe methode. Eigenlijk zie ik mijzelf niet als een surrealist in de scholastische zin van het woord." Ongeveer gelijktijdig, rond 1932, ontdekte Delvaux op de Brusselse kermis het "Spitzner Museum", een soort spookkamer met skeletten en anatomische modellen van was die onder meer de kwellingen van syfilis verbeeldden. Deze gruwel, voorgesteld als kermisattractie, maakte een diepe indruk op hem: "Het Spitzner Museum deed mijn concepties van de schilderkunst volledig op zijn kop zetten. Het deed me beseffen dat er een drama was dat door middel van de schilderkunst kon worden uitgedrukt, ook al bleef het plastisch". Het surrealisme, het Spitzner Museum en de dood van zijn moeder in 1932, die hem terugwerpt op zijn jeugd, doen "de wereld van Delvaux" ontstaan. Die bevreemdende wereld van mythologische decors, met stations en klassieke steden, waarin steeds dezelfde motieven terugkeren: treinen, trams, skeletten en vooral vrouwen ... De vrouw bevindt zich "in het centrum van de wereld van Delvaux, vrouw in een seksuele context die smachtend en passief is". Ze is afgebeeld in zoveel variaties -naakt, gekleed, liggend, zittend, schrijdend, ... - en "altijd lijkt ze op het hoogtepunt van een illusie in een paradoxale en opperste eenzaamheid te leven". De keuze van de drie schilderijen voor de postzegels wil een licht werpen op de verscheidenheid van dit centrale motief in het oeuvre van Paul Delvaux. .