Sint-Bernardus.
Previous
Next
 

Date of issue: 3th of November 1990.

OBC/COB : number: 2391

 

Created by: Morris/.P.G. De Schutter

Perforation: 11 1/2
Size : 24 x37 mm
Composition of the sheets: 30
Printing Process: Combined Steel and Rasterdeepprint / helio
Number of plates: 1-2
Printing Run: 1.800.000 ex
Paper: P5 ( see paper Types )

 

2391 - 25F - Saint Bernandus

INFO

Bernardus werd geboren in 1090 in het kasteel van Fontaines-les-Dijon, uit een oud Bourgondisch geslacht. Toen hij 9 jaar was, ging hij naar de school van de Kanunniken van St. Vorles, in Chatillon-sur-Seine. In 1112 trad hij in het klooster van Citeaux. In 1115 werd hij ondanks zijn geringe ervaring en zijn wankele gezondheid belast met de stichting van de abdij van Clerf, die hij tot aan zijn dood zou besturen. In 1128 droeg het concilie van Troyes Bernardus op de Regel van de Tempeliers te schrijven. De Orde van de Tempeliers was een geestelijke ridderorde, die in Jeruzalem gevestigd was om de Heilige Plaatsen te beschermen. In zijn Eloge de la Nouvelle Milice legde hij de Regel van de Orde vast, Na de dood van Paus Honorius II, in 1130, ontstond in Rome een schisma en werden twee pausen gekozen : Innocent II en Anacletus II. Onverdroten zette Benardus zich in om de rechten van de wettelijke Paus te doen zegevieren. Enkele maanden na de aanstelling van de opvolger van Anacletus, Victor IV, onderwierp deze laatste zich. Acht jaar lang, tot het schisma beëindigd was, had Bernardus in heel Europa opgeroepen tot vrede en eendracht. In de loop der jaren zou Bernardus de bisschopsambten van Milaan, Reims, Langres, Chalons en Genua weigeren om zich zoveel mogelijk te kunnen terugtrekken in de stilte van zijn kloostercel en om er zich volledig te wijden aan zijn enige roeping : monnik zijn. In zijn preken over de H. Maagd gaf hij het beste van zichzelf; vandaar zijn bijnamen «lierspeler van Maria» en «Doctor Mellifluurs» (honingvloeinde Leraar). Op verzoek van Paus Eugenius III schreef hij zijn hoofdwerk «De consideratione» over de zware verplichtingen verbonden aan het bisschopsambt. In 1147 predikte Bernardus de tweede kruistocht onder meer in Hoei, Gembloux, Villers-en-Brabant, Binche, Bergen, Valenciennes, Chalons-sur-Marne om tenslotte aan te komen in Clerf samen met 60 novicen uit onze gewesten. Ondanks zijn ziekte zou Bernardus tot einde 1152 Europa blijven doorkruisen om de vorsten met elkaar te verzoen en de vrede te herstellen. Heel zijn leven stond in het teken van de verdediging van. het; recht en de strijd tegen het onrecht. Op 20 augustus 1153 stierf Bernardus in Clerf omringd door zijn gemeenschap die toen 700 monniken telde en 69 nieuwe abdijen had gesticht. Reeds in 1174 werd Bernardus heilig verklaard en onder het pontificaat van Pius VIII werd hij uitgeroepen tot Kerkleraar. (Maar een tekst van Thyle-Philatélie uit Villers-la-Ville.)

 

.